więzienia policyjne
Encyklopedia PWN
okupacja sowiecka ziem polskich 1939–41,
polityczno-policyjny system sprawowania władzy na terytorium Polski zajętym IX 1939 przez ZSRR w wyniku agresji i po podziale państwa polskiego dokonanym przez III Rzeszę oraz ZSRR (układ o przyjaźni i granicy zawarty 28 IX 1939, korygujący ustalenia paktu Ribbentrop–Mołotow z 23 VIII 1939).
wieloznaczny termin odnoszący się do: 1) struktury organizacyjnej społeczeństwa, porządkującej za pomocą aparatu administracyjnego działania jednostek i grup na podstawie norm przez siebie ustalanych; 2) organizacji grupy społecznej zajmującej pewne terytorium z władzą suwerenną na czele, związku politycznego, w którym władza prawomocna korzysta ze „środków panowania nad ludźmi” (M. Weber), lub „korporacji terytorialnej wyposażonej w bezpośrednią, samorodną władzę zwierzchniczą” oraz osobowość prawną (G. Jellinek). W obu ujęciach, podobnie jak w tym, w którym eksponuje się „gwarancyjny” charakter państwa, jako 3) struktury powołanej do ochrony uprawnień jednostek, odróżnia się państwo od społeczeństwa; inne znaczenie mają określenia państwa jako 4) „aktualizacji idei etycznej” (G.W.F. Hegel) lub 5) porządku prawnego, będącego strukturą normatywną, której organami są zarówno instytucje władcze, jak i obywatele (H. Kelsen).
Pińsk, Pinsk,
m. na Białorusi, w obwodzie brzeskim, przy ujściu Piny do Prypeci.
miasto w województwie kujawsko-pomor., pow. grodzki, w Kotlinie Toruńskiej, nad Wisłą i Drwęcą; siedziba sejmikuwojew. i pow. toruńskiego.
m. wojewódzkie (woj. dolnośląskie), pow. grodzki, na równinach Wrocławskiej i Oleśnickiej, nad Odrą i jej dopływami: Oławą, Ślęzą, Bystrzycą i Widawą; siedziba pow. wrocławskiego.
formacja policyjna III Rzeszy;
